ข้อมูลจาก
http://gotoknow.org/blog/pbrupt551001/194480ครูอาชีพ กับ อาชีพครู
ครูอาชีพ หมายถึง ครูที่เป็นครูด้วยใจรัก มีความพร้อมในทุก ๆ ด้านที่จะเป็นครู ประพฤติตัวดี วางตัวดี เอาใจใส่และดูแลศิษย์ ปฏิบัติหน้าที่ด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู
ส่วนคำว่า “ อาชีพครู” คือ ครูที่ใช้วิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมา เป็นเครื่องมือในการหาเลี้ยงชีพ ไม่ได้เป็นครูด้วยใจรัก หรือสมัครใจ ครูประเภทนี้ไม่จำเป็นต้องเรียนวิชาชีพครู แค่สอนจบไปวัน ๆ หนึ่งก็พอแล้ว โดยไม่สนใจว่าศิษย์จะเข้าใจ หรือไม่เข้าใจก็ตาม ขอให้มีเงินเดือนตามวิทยฐานะก็พอ
ในสังคมปัจจุบัน ภาวะวิกฤตคุณธรรม วัตถุนิยมพัฒนาไปอย่างรวดเร็วสวนทางกับจิตใจที่ลดต่ำลงเรื่อย ๆ
ในระยะหลังมักจะมีข่าวที่ไม่ดีนักเกี่ยวกับบุคลากรทางการศึกษา รวมถึงข่าวเกี่ยวกับครูที่ประพฤติตัวไม่เหมาะสม ทำให้ผู้ประกอบวิชาชีพครูที่ดีทั้งหลายได้รับผลกระทบจากการดูถูกดูแคลนจากสังคมเป็นอย่างมาก
เป็นไปได้หรือไม่ว่า ความประพฤติที่ไม่เหมาะสมที่เกิดขึ้นในวงการวิชาชีพครู เพราะในปัจจุบัน คนดี คนเก่ง ไม่เรียนครู คนเป็นครูด้วยแรงจูงใจในการเข้าสู่วิชาชีพที่ค่อนข้างต่ำ ไม่ศรัทธาต่อวิชาชีพครู จึงไม่สนใจรักษาเกียรติและศักดิ์ศรีแห่งความเป็นครูของตน อีกทั้งในวงการวิชาชีพครูเอง ร ะบบการพัฒนาบุคลากรยังไม่มีประสิทธิภาพมากพอ จึงไม่สามารถสร้างเสริมความเป็นครูอาชีพให้งอกงามเข้มแข็งขึ้นในตัวครูและบุคลากรทางการศึกษาได้ ภูมิต้านทานต่อสภาพสังคมวัตถุนิยมที่วิกฤตคุณธรรมของคนในวงการจึงต่ำ
ความสำคัญของประเด็นนี้ก็คือ ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นต่อตัวผู้เรียน เพราะหากผู้เรียนมีครูที่เป็นแค่ผู้ยึดอาชีพครูเพียงเพื่อหาเลี้ยงชีพตนเองแล้ว อะไรจะเกิดขึ้นกับพวกเขา
สุดท้ายนี้ ผู้เขียนในฐานะที่เป็นครูคนหนึ่งขอฝากถามเพื่อนๆ ครูทั้งหลายว่าเราจะเป็น
“ครูอาชีพ” หรือจะยึด “อาชีพครู” เพื่อตนเองดี